Mijn perfectionisme is gewoon vette faalangst
Autistisch zijn vind ik grote voordelen hebben. Ik word zelfs steeds minder perfectionistisch sinds ik me gedraag naar mijn hoofdzaken. Nu kan ik mijn faalangst goed overwinnen. In mijn hoofdzaken mag ik fouten maken, want anders vind ik mijn autistische denken niets waard.
Eerst had ik alleen maar werk om een lekker leven te kunnen hebben. Dat waren mijn twee hoofdzaken, dus ik werd zeer perfectionistisch en faalangstig tijdens mijn werk.
Helaas is mijn perfectionisme de hoofdbron van mijn stress. Hoe meer ik op details aan het focussen ben, hoe faalangstiger ik word bij alles wat ik niet gewend ben. Helaas ga ik me ook snel vervelen, als ik meer dan drie maanden hetzelfde blijf doen. Ik heb enige mate van vrijheid en afwisseling nodig om goed te kunnen blijven functioneren.
Daarom heb ik een 10-jarenplanning, met alleen maar hoofdzaken erin, met de nodige bewegingsvrijheid. Deze planning heb ik alleen maar kunnen maken omdat ik mijn gedachten vaak genoeg heb uitgewerkt. Ik weet wat ik belangrijk vind en dat staat op mijn planning.
Jaardoelen vind ik erg handig
Ik heb mijn jaardoelen van Auti Building helder. In 2022 ga drie gratis online challenges houden, waardoor autistische mensen minder angst en minder stress krijgen. Ik hoop ook een echte coach te worden. In 2023 blijf ik deze dingen doen en ga ik workshops geven, zodat autistische mensen een veilige omgeving kunnen ervaren.
In 2024 ga ik Artificial Intelligence (AI) studeren aan de Radboud Universiteit. In deze studie ga ik data leren analyseren, verwerken en programmeren. Laat ik nou vorige maand een opdracht hebben gemaakt waarbij ik data moest analyseren en verwerken. Deze opdracht is totaal mislukt, want ik kon het niet meer. Terwijl ik dat goed kon.
Dus ik blijf de komende vier jaren mijn belangrijkste faalangsten overwinnen. Gelukkig besef ik dat dit een zeer korte periode is, want hier ben ik al bijna 38 jaar lang mee bezig. Ik gaf namelijk nooit op. Het was altijd iemand die het voor mij opgaf. Vaak waren het mijn werkgevers, collega vrijwilligers en soms zelfs mijn vrienden.
Ik durfde nooit het heft in handen te nemen. Ik durfde mezelf niet te leiden. Nu durf ik mezelf wel te leiden en ik hoef het niet perfect te doen. Ik maak zelfs dagelijks fouten en dat vind ik niet meer erg. Hoe meer fouten ik maak, hoe minder stress ik erdoor krijg.
Ik ga dus gewoon studeren en de AI-opleiding niet ontwijken, want anders heb ik geen houvast. Zulke houvast heb ik nodig voor mijn ideale leven en angsten doorbreken vind ik vanaf nu belangrijker.
Hoe bewuster ik van mijn angsten was, hoe korter ik aan het lijden was
Nu heb ik de meeste nare dingen uit mijn verleden doorleefd. Nu wil ik in het ‘hier en nu’ leven. Ik wil stoppen met veel nadenken en de liefde echt gaan beleven. Hier was ik ook zeer perfectionistisch in, dus eigenlijk zeer faalangstig. Ik kreeg pas voor het eerst een echte relatie met mijn droomvrouw, op mijn 34ste. De rest was niet perfect genoeg.
Nu besef ik dat deze sociale groei werd aangewakkerd door mijn zakelijke beslissingen en prestaties. Nu heeft Auti Building concrete doelen om naartoe te werken, dus kan ik die veel sneller aangaan en gevoelens doorleven.
Zodra ik me hierbij verveel of er geen zin meer in heb, heb ik de faalangst losgelaten. Zo krijg ik ruimte in mijn hoofd en gevoel voor een relatie. Zo ging het in ieder geval vorige keer, na een half jaar aan zakelijke ontwikkeling.
De relatie met mijn droomvrouw duurde ruim twee jaar. Ik was me totaal niet bewust van mijn faalangst, dus ik moest vaak en veel lijden. Ik was zo bang om verlaten te worden en om me echt te binden, omdat we een ware knipperlichtrelatie hadden.
Ik bedacht steeds opnieuw wat ik niet meer wilde. Het was niet alleen zakelijk. Het was ook het zakelijke deel van mijn privéleven. Ik wilde niet continu meer naar haar toe gaan. Ik wilde dat ze ook wel eens naar mij toe zou komen. Ik wilde mijn wensen leren uitspreken naar haar, maar dat vond ik doodeng, totdat ik er zakelijk naar ging kijken.
Gaten tussen zelfkennis en ervaring
Zakelijk denken leerde ik ook toen ik in 2011 noodgedwongen klanten moest bellen, om ze te vertellen dat ze een zeer hoge rekening kregen. Wat was ik bang om deze telefoontjes te plegen. Ik heb nog net geen ruzie staan maken met mijn teamleider, die ik nu beschouw als een goed zakelijk contact.
Achteraf gezien heb ik veel baat gehad bij deze ervaringen, want nu ben ik niet meer bang om klanten te bellen voor Auti Building. Ik heb negatieve ervaringen omgezet in positieve herinneringen. Ik ben er erg trots op.
Ik was ook bang om eenzaam te worden en te blijven. Hier was ik dus ook weer zeer perfectionistisch mee bezig. Ik bleef tot ik bijna 30 jaar oud was bij mijn ouders wonen, want ik was bang om mijn ouders te verliezen. Ik was bang dat ik het alleen niet zou redden en om ze te verliezen. Ik was ook niet zelfstandig genoeg.
Deze verlatingsangst is zo vaak getriggerd door mijn droomvrouw, met wie ik een knipperlichtrelatie had, dat ik hier overheen ben gekomen. Nu kan ik eindelijk werken aan één van mijn sociale angsten: bindingsangst. Ik mag mezelf zijn en ik mag falen.
Toch is dit alleen maar cognitief, want ik wil op dit moment te graag een relatie. Deze kan ik pas krijgen als ik het heb losgelaten en me heb gefocust op een andere hoofdzaak: Auti Building. Als ik me daarop focus hoef ik ook niet bang te zijn dat ik me eenzaam ga voelen.
Nu ga ik bewust de liefde ontwijken
Nu ga ik me bezig houden met mijn financiën. Echt een zeer grote bron van stress, omdat ik altijd te goed heb geleefd. Bij tijd en wijle had ik veel te weinig geld.
Nu besef ik dat werken niet alleen voor het geld en sociale contact is, het is ook voor mijn zakelijke ontwikkeling. Nu hoef ik me geen zorgen meer te maken over wat ik ga doen, hoe en waar. Ik heb eindelijk genoeg bewuste ervaringen op het gebied van werk. Ik kan zelfs bewust schakelen met mijn hoofd, als er iets onverwachts gebeurd.
Mijn meest absurde faalangst
Iets onverwachts als doorweekt thuiskomen, omdat het ging regenen onderweg, terwijl ik op de fiets zat. Dat was mijn meest bizarre angst: nat worden. Dus ik voorkwam vroeger zoveel mogelijk het douchen en bijbehorende zelfzorg. Hier was ik continu mezelf mee aan het afwijzen, want dit is precies wat ik nodig heb.
Ik ben zo bang voor afwijzing door anderen, omdat ik continu mezelf afwees. Nu besef ik dat ik deed omdat ik bang voor alles was. Vandaar dat ik nu voor het eerst publiekelijk mijn angsten wil omzetten in vertrouwen en dat ik jou daarbij help via een challenge.