De vijf soorten van autistische intuïtie
Mijn autistische intuïtie is het liefst naar buiten gericht. Het let op alles wat er om me heen gebeurd. Ik beschouw het als gave, maar het laat ook veel informatie door en die kan zorgen voor overprikkeling. Hoe meer ik deze overprikkeling begrijp, hoe beter ik kan plannen, organiseren en mezelf kan sturen.
Alles in mijn leven wordt gevoeld
Autistische intuïtie heeft effect op alles in mijn leven, maar vooral gedachten, ervaringen en gevoelens. Ik ervaar alles sterker dan anderen. Ik sla ook alles op in mijn hersenen én mijn lichaam. Mijn intuïtie gaat hier heel creatief mee om, want het zoekt naar informatie om mijn verleden in een nieuw perspectief te zetten.
Het gevoel dat ik beleef, dat wordt dus opgeslagen in mijn hersenen en in mijn lichaam. Hierdoor ontstaat de functionele beperking van autisme. Sommige dingen kan ik niet meer denken en/of doen. Dat komt door emotionele blokkades, die gelinkt zijn aan bepaalde (essentiële) ervaringen.
Dat wat ik heb meegemaakt worden dus emoties en/of gevoelens aan gelinkt. Deze kunnen goed of slecht aanvoelen. Tot vooral mijn 33ste waren dat goede gevoelens, want ik was vooral heel erg veel blij. Daarna werd dat anders.
Intuïtieve doelen zijn voor de lange termijn
Toen ik eenmaal een doel had bedacht werd het moeilijker om overal blij van te worden. Het zocht de nadelen in mezelf, zodat ik dat doel kon behalen. Dat maakte juist vaker overprikkeling en gevoelens van (over)spanning en burn-out. Die gevoelens wil ik begrijpen. Ik wil ze linken aan meerdere specifieke delen van mijn verleden.
Deze gevoelens voelen voor mij vaak als een trauma aan, want stress, (over)spanning en burn-out liggen in elkaars verlengde. Deze intense gevoelens belemmeren het behalen van mijn (lange) termijn doelen, inclusief de rust die erbij hoort.
Functionaliteit is gewoon betitelen van ervaringen, met positieve woorden
Dan kan mijn intuïtief gevoel het omzetten in nieuwe gedachten. Dan kan ik weer in actie komen richting mijn doelen, die vorm worden gegeven door mijn hoofdzaken.
Deze hoofdzaken zijn idealiter abstract en daarna concreet gemaakt. Zoals zakelijk denken voor mezelf, want ik hoef niet iedereen blij te maken. Ik wil vooral aandacht geven aan de belangrijkste mensen in mijn leven, maar dan moet ik wel weten wie dat zijn. Dat is wat ik graag betitel en vooral waarom dat zo goed voelt.
Dan kom ik gewoon nieuwe mensen tegen die me helpen mijn doelen te bereiken. Nieuwe mensen kunnen altijd oude angsten naar boven halen, zodat ik die opnieuw kan leren begrijpen.
Doelen en concrete stappen daarheen zijn verborgen achter angsten
Ik let dus vooral op de dingen en mensen waar ik vrolijk van word, maar dat is niet altijd gemakkelijk, want ik voel ook behoorlijk wat angsten. In de basis zijn dat faalangst, sociale angst en spreekangst.
Mijn intuïtie wilt informatie verzamelen over deze angsten, want ergens in mijn leven heb ik deze geblokkeerd om te kunnen voelen. Als ik deze weer voel, dan zegt dat heel erg veel over het label dat ik er vroeger (onbewust) aan heb gehangen. Ik wil nieuwe positieve woorden bedenken voor deze angsten. Ik wil mijn ontwikkeling gaan zien.
Deze angsten zijn namelijk voor mij altijd irreëel. Mijn verleden zit namelijk vol met intense ervaringen. Mijn intuïtieve gevoel raakt overprikkeld als een vergelijkbare situatie zich voordoet. Dat is wat mijn intuïtie voelt.
Emoties labelen onbewust mijn ervaringen, deze wil ik omdenken
Zoals het in tranen uitbarsten voor de klas, terwijl ik een spreekbeurt moest geven op de basisschool. Ik barste in tranen uit, omdat ik me zeer faalangstig en paniekerig voelde. Er kwam geen gedachte in mijn hoofd op.
Mijn tranen zorgden ervoor dat ik mijn faalangst en paniek veel minder hoefde te voelen daarna. Ik kon echter veel moeilijker huilen daarna. Ik had nieuwe ervaringen nodig, waardoor ik dat weer kan leren te doen, want dat helpt mij het meeste. Elke nieuwe ervaring verandert me namelijk, waardoor ontwikkeling van gevoel standaard is.
Ruim na mijn dertigste had ik een knipperlichtrelatie. Elk moment dat het uitging voelde ik me emotioneel overprikkeld, omdat mijn gevoel het had gelinkt aan het huilen voor de klas. Ik leerde huilen, zodat ik de paniek kon reguleren, omdat ik graag bij haar wilde zijn. De relatie slaagde niet.
Mijn intuïtie wilde me wat leren over specifieke ervaringen in mijn verleden en vooral welke emotie ik eraan heb gehangen. Door het niet slagen van de relatie ben ik negatiever naar mijn ervaringen gaan kijken. Daardoor kreeg ik steeds meer de functionele beperking van autisme. Dat wat ik niet voelde, kon ik niet logisch maken.
In het geval van mijn knipperlichtrelatie gaf het me ook extreem veel nieuwe inzichten in de werking van de hersenen van mensen. Dankzij haar herkende ik namelijk mijn toekomstgerichte intuïtie.
De vijf soorten intuïtie die ik herken zijn:
1. De functionele intuïtie die zorgt voor logisch denken
Deze persoonlijkheid denkt in woorden, regelt daginvulling en de organisatie ervan. Dat wordt gedaan door de executieve functies.
Een autist met deze persoonlijkheid is een ambiverte PDD-NOS’er.
2. De denkende intuïtie die zorgt voor concrete stappen
Deze persoonlijkheid onderzoekt graag en bedenkt praktische stappen. De praktische centrale coherentie is hieraan verbonden, waardoor er snel een intuïtief gevoel ontstaat.
Een autist met deze persoonlijkheid is een introverte Asperger.
3. De sociale intuïtie die zorgt voor het inleven bij andere mensen. Deze wordt beïnvloed door de Theory of Mind en het label dat hangt aan eigen ervaringen.
Deze persoonlijkheid kan bovengemiddeld omgaan met gevoelens. Die worden vrij gemakkelijk toegelaten door het brein.
Een autist met deze persoonlijkheid kunnen een extraverte PDD-NOS’er of een introverte Asperger zijn.
4. De toekomstgerichte intuïtie
In de praktijk komt deze persoonlijkheid extreem weinig voor.
Een autist met deze persoonlijkheid is een zeer extraverte PDD-NOS’er, laat extreem veel gevoelens toe en kan deze goed verwerken. Ze voelen zich goed door het nemen van initiatief, want ze kunnen toch extreem veel sociale interactie aan.
5. De algehele intuïtie
Deze persoonlijkheid linkt extreem veel verschillende soorten kennis aan elkaar. Dat wordt gedaan op gevoel. Het maakt context op basis van gevoel, om (grote) dingen te kunnen organiseren. Deze intuïtie maakt emotionele (over)prikkeling.
De autist met deze persoonlijkheid is een introverte Asperger. Ze zijn extreem goed met hun gevoeligheid reguleren.
Tussentijdse conclusie
Overprikkeling ontstaat omdat al deze intuïties open staan in uiteindelijk elke autist. Omdat ik altijd gewoon deed waar ik zin in had en niet zelfbewust leefde, nam mijn algehele intuïtie mijn leven over. Ik vond alles leuk, dus ik reageerde overal op, als ik dat wilde.
Ik heb van origine een onderprikkelde persoonlijkheid, waardoor ik alle soorten prikkels blokkeerde. Ik beleefde een eerste burn-out en ik kon vrij weinig. Mijn intuïtie ging me beschermen en hierdoor beleef ik nu een tweede burn-out. Nu laat ik alle prikkels toe, die ik ooit blokkeerde en daar geef ik nieuwe woorden aan, voor een nieuw perspectief.
Het heeft me unieke ervaringen gegeven, waardoor ik nu een ultiem kader voor overprikkeling heb kunnen neerzetten. Ik besef dat al mijn ervaringen er waren om mij te helpen. Alle nadelen hebben ook voordelen.
Grote doelen en kleine stapjes maakt mijn autisme fijn
Mijn concrete doel zoals de triatlon op Hawaii kwam uit mijn toekomstgerichte intuïtie. Dit zie ik als de vierde vorm van intuïtie. Ik voel dat ik alle problemen met mijn mentale en fysieke gezondheid hiermee kan helpen in een nieuw perspectief te zetten. Het geeft de nodige mentale en planmatige houvast.
De praktische uitwerking van deze vijf intuïties
Mijn algehele intuïtie voelt zich aangetrokken tot alle kennis die ik nodig heb om mijn doelen te bereiken. Zoals kennis over mijn hersenen en mijn lichaam. Het is namelijk een flinke mentale en fysieke inspanning tijdens de Ironman triatlon op Hawaii.
Hersenen en lichaam zijn aan elkaar verbonden. Hier wil ik alles van weten, want mijn hersenen en mijn lichaam moeten de inspanning wel kunnen verwerken.
Ik heb een toekomstgericht plan nodig, dus die maak ik. Hier houd ik mij mentaal aan vast. Ik mag 20 jaar trainen om de Ironman triatlon op Hawaii te doen: 42,195 km hardlopen, 180 km fietsen en 3,8 km zwemmen.
Mijn sociale intuïtie voelt bij wie ik me aan wil sluiten, zodat ik meer kennis, inspiratie en ervaringen kan opdoen. Mijn denkende intuïtie bedenkt concrete stappen, waardoor ik mijn planning écht wil uitvoeren. Mijn functionele intuïtie zorgt voor de dagelijkse organisatie ervan.
Mijn handige zelfkennis was verstopt achter pijn
Ik herken dit doel omdat ik hier (de meest pijnlijke) zelfkennis over heb opgedaan. Ik weet dat het nu nog absoluut niet haalbaar is, want in 2022 zat ik nog vol met (over)belastingen in mijn hele lichaam. Ik vertrouw echter op mijn gevoel en ga ervan uit dat ik de belasting later wel aankan.
Bij niet-autisten ontstaan intuïtie 1, 2 en 3 vrij gemakkelijk en bij autisten ontstaan intuïtie 4 en 5 vrij gemakkelijk. Deze zijn echter verborgen achter allerlei intense gevoelens. Die intense gevoelens zijn in mijn verleden opgeslagen in mijn hersenen/amygdala en in mijn lichaam.
Al die intense gevoelens die ik had opgeslagen waren een voorbode voor mijn meest intense ervaringen ooit: een tweede burn-out. Mijn hele lichaam liep compleet vast. Ik kon alleen nog maar eten, drinken en slapen en alles kostte extreem veel moeite. Mijn lichamelijke zenuwstelsel wil ik nu reguleren in plaats van andersom.
Moeite doen en rusten is mijn medicijn
Het belangrijkste wat ik hiermee wil zeggen is dat autisme andersom is. Ik heb alleen maar informatie verzameld tussen mijn twee burn-out periodes, waardoor ik mijn lichaam goed kon gaan voelen.
De eerste burn-out kwam omdat ik mezelf niet begreep, door mijn extreme denkbeelden. Deze ontstonden omdat ik te veel mijn introverte/asperger zelf was. Daardoor kon ik mezelf niet uiten, want ik bevroor. Ik had moeite om mijn dagelijkse planning goed te kunnen regelen. Ik had te weinig praktische en sociale houvast.
Mijn gevoelige intuïtie heeft praktische doelen en sociale houvast nodig
Mijn extreme denkbeelden en doelen niet begrijpen heeft emotionele blokkades gemaakt. Ik was te weinig onder de mensen om te kunnen praten over wat ik leuk vond. Ik was bang om mezelf uit te spreken en liet daardoor mijn denkbeelden niet los. Dus kwam ik nooit bij mijn diepgaande gevoel uit.
Ik ging mezelf afwijzen, omdat ik te veel mijn introverte/asperger zelf was. Ik had mezelf onbewust afgewezen, want de emoties die bij deze denkbeelden hoorden zorgden voor emotionele blokkades.
Er ontstonden ook emotionele blokkades, omdat ik mijn gedrag had afgewezen. Zoals het in tranen uitbarsten voor mijn klas op de basisschool. Dit is een nadeel van mijn intuïtief denkende persoonlijkheid.
Nu is het mijn eeuwige doel om die emotionele blokkades te minimaliseren, want dan kan ik zuiver voelen en besef ik precies wat ik wil. Om veel te kunnen voelen als introvert moet ik alleen zijn, want dan rust ik uit en dan kan ik mijn intense gevoelens toelaten.
Dankzij
mijn burn-out kan ik meer alleen zijn en toch sociaal doen
Ik wil dit niet te lang doen, zoals in de eerste twee coronajaren. Ik was keihard mentale rust aan het zoeken. Ik wil nu meer voelen. Dat is wat een extraverte PDD-NOS’er continu doet. Dus die eigenschappen wil ik trainen, zodat ik mijn sociale intuïtie kan ontwikkelen. Ik wil een praktische en sociale doener worden.
Ik had een burn-out nodig om me dit volledig eigen te kunnen maken. Nu voel ik mijn ideale balans in mijn lichaam. Loopt die te veel vast, dan wil ik alleen zijn en gevoelens toelaten. Ben ik rustig genoeg, dan kan ik mijn sociale planning volgen, zodat mijn lichaam nieuwe informatie gaat voelen. Die voelt kleine stapjes richting mijn doelen.
De algehele intuïtie loste uiteindelijk mijn emotionele blokkades op
Die intuïtie was echter verborgen achter hele intense emoties en (traumatische) gevoelens. Alle kennis en zelfkennis die ik verzameld had, die zeiden iets over deze intense emoties en gevoelens. Al deze informatie zat verborgen achter momenten en periodes van overprikkeling.
Alle intense ervaringen werden opgeslagen in mijn lichaam/zenuwstelsel en in mijn hersenen/amygdala/hippocampus. Die moesten samenwerken om overprikkeling te onderzoeken.
Ik geloof dat een PDD-NOS’er alleen maar na hoeft te gaan denken over zijn of haar verleden. Een Asperger zal eerst kennis verzamelen, bijvoorbeeld online. Anders denk en voel ik, gezien mijn ervaringen, dat ik altijd een afstand tussen mij en niet-autisten zou ervaren.
Ik geloof in de kracht van intuïtie, die logisch is gemaakt
Ik wil weten wat er voor (traumatisch) iets is gebeurd in mijn vroege jeugd. Ik moest eerst onderzoeken welke prikkels vanuit mijn omgeving ik niet aankon. Ik wilde er niet voor weglopen. Ik had het nodig om te onderzoeken welke stappen ik had ondergaan, waardoor ik (trauma) gevoelens kreeg.
Hoe heftiger mijn reactie op iets, hoe meer ik het wil onderzoeken en nieuwe conclusies eraan wil verbinden. Deze transformaties is wat lichamelijke intuïtie nodig heeft. Hier heb ik echter oncomfortabele gevoelens voor nodig, om die zeer bewust toe te laten.
Hoe meer ik die gevoelens toelaat, hoe meer mijn woorden kunnen transformeren en ik kan praten met niet-autisten. Ik ben bewust mezelf mentaal en emotioneel aan het overprikkelen. Dat is waar mijn denkende intuïtie continu mee bezig is. Hoe bewuster ik hiermee omga, hoe meer denkbeelden en gevoelens ik kan transformeren.
Overprikkeling wil vooral mijn reactie op ervaringen begrijpen
Doe ik dit te veel, dan voel ik me angstig en paniekerig. Ook deze gevoelens voel ik zeer intens in mijn buik en het is alsof ik door mijn rug ga, zoveel pijn doet het soms. Het zijn emoties van onveiligheid. Natuurlijk mochten die geblokkeerd worden, tot ik ze kon ervaren en dragen.
Alles in mijn verleden heeft me hiervoor beschermd, om dit niet te hoeven voelen. Nu is het tijd om het wel te doorvoelen. Ik weet dat ik veilig ben en nu voel ik dat ook. Overprikkeling is er nu, omdat mijn gevoel niet meer klopt, met de feiten in mijn realiteit.
De feiten van mijn innerlijke kind willen gehoord en gezien worden
Mijn gevoel van onveiligheid werden vaak naar boven gehaald door mijn moeder, maar ik geef haar niet de schuld ervan. Ik houd van haar, want ze heeft me altijd gegeven wat ik nodig had.
Het had allemaal te maken met mijn gevoel: ik voelde me genegeerd, omdat er iemand uit contact was. Ik voelde me niet gezien en niet gehoord. Vooral in de periode 2015 en 2016. Ik had mijn eerste burn-out, omdat onder andere mijn moeder zei dat ze bij mijn vader wegging. Dit deed ze nota bene op mijn verjaardag. In mijn ouderlijk huis.
Ik kon deze gevoelens toelaten toen mijn ouders niet gingen scheiden. Mijn moeder ging wel in Utrecht wonen en wij bleven in Nijmegen.
Nu mijn moeder weer terug in de regio woont voelen we een steeds hechtere band. Dat vind ik fijn, want anders had ik deze onveiligheid veel moeilijker kunnen dragen.
Ik heb veel mentale, fysieke en praktische houvast nodig
Mijn zeer onderprikkelde zintuigen waren een beschermingsmiddel, net als mijn alles verlammende sociale angst. De spreekangst die ik opliep tijdens mijn spreekbeurt op de basisschool hield me ook bij deze onveiligheid vandaan.
Nu heb ik gigantisch helder wat ik wil bereiken in mijn toekomst. Hier houd ik me al jaren aan vast, want ik wil alles kunnen doorstaan. Net zoals mijn zintuigen me zeggen. Mijn drie hoofd zintuigen waren keihard geblokkeerd: oren, ogen en lichaam. Nu niet meer en dat voelt als een zege.
Vooral mijn lichaam hield me tegen voor veilige sociale contacten, vanwege mijn sociale angst. De spreekangst die ik nu veel minder ervaar heeft me bevrijd, dus ik zal altijd mijn meest nare gevoelens onder woorden brengen. Ik mag erdoor bevriezen, maar weglopen doe ik slechts tijdelijk. Ik word steeds assertiever, terwijl ik lief word.
Dan blijf ik extreem kleine stapjes maken. Voor een veilig gevoel in mijn woning, in mijn lichaam en bij de rest. De rest zijn vooral mensen die me veiligheid hebben geboden. De andere mag ik liefdevol confronteren met wat ze me hebben geleerd.
Mijn basis persoonlijkheid wilt altijd balanceren, net als mijn volledige brein
Ik heb mezelf gevonden, want ik heb mijn basis persoonlijkheid gevonden. Ik heb vele kwaliteiten, maar die zaten verborgen achter mijn trauma’s. Mijn brein dacht dat ik gebalanceerd werd door trauma’s te maken.
Deze trauma’s hebben altijd te maken gehad met mijn andere manier van balanceren. Ik wil volledig beseffen wat er is gebeurd. Welke gevoelens en emoties zijn ontstaan, wanneer zijn die erger geworden en waarom werden die emotioneel geblokkeerd?
Elke overprikkeling zei me dat ik veiliger ben, dan dat ik me nu voel. Al mijn (voormalige) coaches, collega’s, vrienden en familie hebben me daarbij geholpen. Ik ben ze allen zeer dankbaar, want ze gaven én geven mij praktische houvast, terwijl ik mijn lichaam ontwikkel tot ik alles kan dragen. Dat is mijn wensdroom.
Onze toekomst ziet er rooskleurig uit, omdat we beide veiligheid verlangen
Dus ik begin met gratis coaching geven in 2024, want ik wil oefenen. Ik wil jou je veilig laten voelen en je balanceren naar rust.
Voel ook jij je klaar, om je echte kracht te ontdekken, voor een heerlijk veilig gevoel?
Stuur dan een mail naar niek@auti-building.nl. Dan krijg je een cadeau’tje, omdat je voelt dat dit ook voor jou klopt, want dat verdien ook jij.
