Goede gewoontes maken voor een fijner leven met autisme
Zelfzorg is mijn beste gewoonte. Hoe meer ik aan mezelf denk, hoe beter ik voor andere mensen kan zorgen. Hier heb ik zelfkennis, mijn rustgevende perspectief en balans voor nodig.
Als ik die heb, dan ga ik logischer denken, want autistische mensen denken intuïtief en voor de meeste mensen is dat niet logisch. Intuïtie denkt namelijk in doelen, verzameld informatie om die doelen te behalen en die verwerk ik in mijn gewoontes.
Gewoontes zijn de dingen die je het meeste denkt en doet. Die opsporen en aanpassen vind ik mijn hoofdtaak, want anders kan ik niet nog gemakkelijker gaan leven. Dat is wat ik wil en door het beschrijven van mijn gewoontes laat ik de meest stressvolle gewoontes los. Dan kan ik nog fijner leven.
Fijner leven als balansmaker
Veruit mijn gezondste gewoonte is mijn intuïtie volgen. Deze wil ik in een rust makend perspectief hebben, dus ik vul mijn Excel-dagboek in. Hierin noteer ik wat ik heb gedaan, hoe dat is gekomen en waarom ik me zo heb gedragen. Ik sluit af door het te vergelijken met de voorgaande dagen en weken.
Op deze manier keek ik ook terug op de succesjes met mijn ouders en zusje (foto hierboven). Hierdoor voelde ik een fijne familieband. Afgelopen zaterdag ging het echter wel mis.
Ik had de auto van mijn zusje geleend en die kreeg een motorstoring. Ik wilde het vervolg goed communiceren met haar, maar ik wist niet goed hoe en waarom. Ik had het namelijk nog nooit meegemaakt, geanalyseerd en genoteerd. Door deze ervaring voelde ik me zeer ongemakkelijk, dus wil ik er in de toekomst beter mee omgaan.
Door het ongemakkelijke gevoel heb ik er serieus op gereflecteerd. Nu heeft niet alleen mijn gevoel er iets van geleerd, maar mijn verstand ook. Dat is voor mij pure bewustwording: gevoelsmatig en verstandelijk samen. Dat is wat autistische mensen in mijn ogen vaker mogen doen. Zo zet ik mijn intuïtieve denken en gevoel om in mijn persoonlijke perspectief.
Dus volgende keer als er onderweg iets gebeurd wil ik mijn zusje beter informeren. Gewoon omdat ik van haar hou en onze familieband wil verbeteren. Net zoals met mijn moeder.
Zielenmissie voor meer geluk
Auti Building heb ik opgezet voor een beter leven van autistische mensen. De laatste tijd heeft dat nogal wat stof doen opwaaien tussen mijn moeder en mij. Zij heeft me geholpen met het maken van mijn blog en andere ingewikkelde stukken.
Ik waardeer haar hulp zeer, maar ik ervaar er ook stress door, want soms komen er wat emoties bij omhoog. Vroeger liep ik hiervoor weg en dat was goed voor mij, maar niet voor mijn relaties en nu kan ik de stress sneller herkennen, benoemen en achter me laten.
In mijn Excel-dagboek zie ik steeds vaker een goede familieband als reden/mijn persoonlijke waarom. Dat komt omdat mijn ouders me een vrijwel zorgeloos leven hebben bezorgd. Nu is dat mijn zielenmissie voor autistische mensen.
Mijn eerste wens voor hen is minder stress, angst en paniekerige gevoelens. Deze gevoelens zijn wat mij betreft de meest voorkomende en die wil ik positief bekijken.
Door mijn eigen gedachten voel ik de meeste angst. Mijn gedachten gaan vrijwel altijd over het verleden of de toekomst. Vroeger was ik bang dat ik het niet zou redden zonder mijn ouders en nu ben ik ze dankbaar voor mijn hele leven. Ik heb de angst bijna 180 graden omgedraaid.
Mijn meest paniekerige gevoelens gingen over geld, want als ik weinig geld had kon ik moeilijk leven en dat wil ik altijd voorkomen.
Ook hier heb ik te veel verantwoordelijkheid bij mijn ouders gelegd. Ik zag veel te slecht hoe veel geld ik per maand, kwartaal en jaar overhield om van te leven. Nu heb ik dit wel helder, omdat ik mijn financiën steeds beter ben gaan bijhouden in Excel. Nu voel ik me écht rustig.
Zelfs mijn verleden met stress bekijk ik nu positief. Ik had hier een vette blokkade op. Ik liep overal bij weg als ik te veel stress had.
Als puber ging ik wel eens mee stappen met vrienden of mijn erg sociale zusje. Ik kan me echter één keer herinneren dat ik toch niet mee ging, want ik had me letterlijk ziek gedacht. Ik had knallende koppijn, voelde me erg slapjes en ik zei af. Nu denk ik gewoon als ik niet genoeg enthousiasme voel, dan doe ik het gewoon niet.
Nu kan ik veel sneller spontaan reageren op mensen en ontstaan er allemaal kansen in mijn familie, vriendenclubs en zaak. Gewoon omdat ik mijn gewoontes evalueer en ik dus weet waarom ik het doe. Zo is mijn ochtendritueel goed voor mezelf én voor anderen. Zo had mijn beste vriendin nodig om te wennen aan wandelen.
Een gezond ochtendritueel
Meestal zijn de eerste drie uur van mijn dag volledig voor mezelf. Ik begin met wandelen, sporten en eten. Ik sluit af met mijn persoonlijke verzorging.
Een gewoonte waar ik echt trots op ben is dat ik dagelijks 1 uur en 15 minuten bezig ben met lichaamsbeweging. Een wandeling van 45 minuten waarin ik drie verschillende oefeningen doe: 20 squats, 20 keer optrekken en 40 keer opdrukken.
Als ik dan thuis kom ben ik lekker opgewarmd om 20 burpees te doen. Daarna ga ik lekker en gezond eten, want ik vind mijn gezondheid erg belangrijk.
Toen ik op mezelf ben gaan wonen heb ik me aangewend om zes keer per dag te eten. Hier word ik tegenwoordig nog steeds rustig en vrolijk van. Hier ben ik zo’n twee uur per dag mee bezig en dan houd ik gelijk even pauze van de dagelijkse stress en verwerk ik alle prikkels.
Mijn ontbijt vind ik de belangrijkste maaltijd van de dag. Deze bestaat altijd uit 250 gram Magere Franse Kwark, met 20 gram biologische appelvezel, kokosrasp, chiazaad en hennepzaad. Voor de smaak en gezondheid voeg ik er ook nog 10 ml hazelnootolie en 4 druppels zuivere Stevia aan toe.
Na mijn ontbijt neem ik ruim de tijd voor mijn persoonlijke verzorging. Lang geleden had ik moeite om één keer per week te douchen. Tegenwoordig doe ik het dagelijks.
Na het douchen doe ik mijn andere persoonlijke verzorging: tanden poetsen en tussen mijn tanden schoonmaken met een gum softpick. Daarna smeer ik dagcrème op mijn gezicht en doe ik mijn haren. Ik wil er goed uitzien als ik mezelf in de spiegel aankijk.
In de meeste gevallen zijn dit mijn eerste 3 uur nadat ik wakker ben geworden. Eerder in mijn leven kon ik dit niet doen, want ik respecteerde mezelf veel minder dan nu. Nu gun ik mezelf het zweten in de vroege ochtend, zodat ik positiever kan denken en minder last heb van zintuigelijke prikkels.
Deze prikkels wil ik me minder bewust van worden, want anders kan ik niet generaliserend denken. Ik wil de patronen zien van wat ik denk, voor een helder en rustgevend perspectief. Voor mij maakt dit praten met specialisten, autisten en anderen gemakkelijker. Al deze denkbeelden en mensen wil ik graag aan elkaar verbinden.
Hoe groter en gedetailleerder mijn denkbeelden werden, hoe overtuigender ik kon zijn.