Autisme is zelfleiderschap
Wat autistische mensen van nature hebben, heeft een effectieve persoonlijk leider moeten ontwikkelen: intuïtie, denkvermogen en gevoel. Als die op elkaar aansluiten, dan is er bij mij, als persoonlijk leider, niets aan de hand. Hoe beter ik mezelf kan begeleiden, hoe fijner mijn leven is.
Veiligheid is voor mij leidend, want daar waar ik me veilig bij voel, daar kan ik een goede leider zijn. Hier ben ik altijd naar op zoek om uit te breiden. Misschien in de toekomst tot een leider én een voorbeeld voor andere mensen.
Ik voelde me veilig bij mijn familie, op school en op werk. Op mijn 36ste kon ik dit pas gebruiken. Na het halen van mijn hbo-diploma voelde mijn schoolcarrière klaar en na 30 uitzendbanen was ik ook klaar met werken. Ik had ook genoeg emoties gevoeld na het gescheiden gaan wonen van mijn ouders en het uitgaan van mijn eerste fijne relatie.
Nu voel ik me veilig in mijn hele leven, behalve als ik mijn challenges ga promoten. Ik ben namelijk nog steeds bang dat mensen niet op mijn ervaringen en bijkomende mening zitten te wachten. Vandaag vind ik dat voor het eerst niet megaspannend. Ik ben er voor een groot deel overheen gegroeid.
Dat ging stapje voor stapje en die gingen steeds sneller. Ik ging steeds sneller mijn veiligheid uitbreiden. Ik durfde steeds meer fouten te maken en daar heb ik veel van geleerd. Ik werd steeds gemotiveerder, omdat ik niet wilde terugvallen naar mijn faalangst en perfectionisme.
Veiligheid uitbreiden
Ik deed nooit zo veel. Een beetje school, een beetje werk en vooral veel vrijheid voelen. Het had allemaal geen samenhang . Daar wil ik nooit meer naar terugvallen. Ik leerde erg weinig. Ik kreeg wel ervaring, maar die hadden vrij weinig met mij te maken. Nu ken ik mijn hoofdzaken wel.
Sinds ik niet meer boven mijn stand leef geef ik alleen maar geld uit aan belangrijke dingen. Eerder reed ik in een zware, dus dure, vervuilende dieselauto. Ik kan me nu echt niet meer voorstellen dat ik dat zeven jaar lang heb gedaan.
Ik ervaarde ook steeds meer sociale druk. Ik kwam namelijk niet rond en ik moest telkens geld lenen voor het betalen van de wegenbelasting.
Nu heb ik 10 maanden geen auto meer en ervaar ik financiële vrijheid. Hoe meer ik deze ervaar, hoe socialer én fijner mijn leven werd. Ik heb een betere band dan ooit met mijn ouders en mijn twee jaar jongere zusje. Ik heb meer vrienden waarbij ik mezelf mag zijn en mijn chronische stress is vrijwel helemaal weg.
Durf voor jezelf te kiezen
Deze financiële vrijheid geeft opties. Ik kan eindelijk mijn gerafelde handdoeken en versleten kleding vervangen. Ik kan eindelijk spontaan cadeautjes geven. Hiervoor was absoluut geen ruimte in mijn budget.
Hoe minder ruimte ik zag en voelde, hoe meer sociale fouten ik maakte. Ik zadelde anderen op met mijn moeilijkheden. Iets dat ik absoluut niet wilde.
Ik wist niet waarom ik deed wat ik deed. Ik zat en blijf vol zitten met belemmerende overtuigingen. Ik zadelde andere mensen op met mijn moeilijkheden. Eerst deed ik dat met werken, omdat ik dacht dat dat me gemakkelijk afging. Nu gebruik ik mijn intuïtie en een planning, om het gemakkelijker te maken.
Toen ik deze blog maakte besefte ik dat mijn kennis mij aan het belemmeren is. Ik wist veel te veel, maar mezelf amper. Nu heb ik deze blog, meerdere gratis e-boeken en een challenge voor het omzetten van angsten in vertrouwen, zodat autistische mensen fijner kunnen leven.
Het was niet altijd gemakkelijk, maar ik kreeg altijd wat ik echt nodig had. Ik kreeg zelfs meer toen ik mijn verleden van me af ging schrijven/bloggen. Er veranderde bijna niets in 10 jaar tijd, maar ik voelde me wel steeds fijner. Ik kreeg een fijne relatie met mijn familie, nieuwe vrienden en ik woon nu volledig zelfstandig.
De rest is alleen zelfkennis en ervaring met het uitschrijven van mijn ervaringen en dat wat ik denk. Het gaf me helderheid in wat ik vanuit mezelf wil en ik weet wat er komen gaat. Ik vroeg mezelf alleen maar waarom ik dacht en deed zoals ik deed, hoe dat was gekomen en wat ik daarbij voelde.
Deze denkbeelden leverden deze maand zelfs al twee toffe reacties op. De eerste kwam van een moeder die ineens wist waar haar autistische zoon in vastzat. Een andere was van een voormalig collega, die geïnspireerd werd door mijn schrijfkunsten. Die schrijfkunsten kunnen nu een ontspannen toekomst mogelijk maken.
In het opdoen van deze ervaringen koos ik vaak om introverte of extraverte eigenschappen meer in balans te krijgen. Ik ben een introvert, dus ik krijg energie van alleen zijn. Gelukkig krijg ik ook energie van het omgaan met andere mensen.
